فرایند تولید هگزان

فرآیند تولید n- هگزان با استفاده از روغن رافین فرمت شده

خواص و کاربردهای هگزان نیز بسیار جالب و مورد توجه است که پیشنهاد می کنیم مطالعه کنید.

خلاصه

این اختراع به فرآیندی برای تولید n- هگزان با استفاده از روغن رافینات فرفرمت مربوط می شود. پس از اینکه روغن رافینات در یک برج کربن زدایی C5 پیش تصفیه شد ، اجزای سبک C5 مخلوط کم جوش از بالای برج کربن زدایی C5 تقطیر می شود. اجزای مخلوط C6 و C7 در پایین برج کربن زدایی C75 وارد برج کربن سازی C7 می شوند. پس از تصفیه اجزای مخلوط C6 و C7 در برج کربن سازی C7 ، اجزای مخلوط C7 از پایین برج کربن زدایی C7 تخلیه می شوند. اجزای مخلوط جدا نشده از بالای برج وارد یک برج کربن زدایی C6 می شوند. 

پس از تصفیه در برج کربن زدایی C6 ، مقطرها در بالای برج کربن زدایی C6 اجزای C6 مخلوط می شوند ، مخلوطی در پایین برج کربن زدایی C6 وارد برج تقطیر استخراجی می شود. کسری در بالای برج تقطیر استخراج n- هگزان خالص بالا است ، مخلوطی در پایین برج تقطیر استخراج وارد برج بازیابی حلال می شود. یک تقطیر در بالای برج بازیابی حلال متیل سیکلوپنتان و یک تقطیر در پایین برج بازیابی حلال یک عامل استخراج است که می توان مجدداً از آن استفاده کرد. این فرایند مشکلات استفاده جامع از روغن رافینیت اصلاح شده یک پالایشگاه نفت را حل می کند و سطح پردازش عمیق محصولات نفتی را افزایش می دهد. غلظت n- هگزان می تواند به بیش از 95 reach برسد. و همزمان ، اجزای مخلوط C5 ، C6 مخلوط و ترکیب C7 بازیافت می شوند.

منبع

https://patents.google.com/patent/CN103588603A/en

استفاده از هگزان و ایمنی هگزان بطور کامل+ خرید هگزان

استفاده از هگزان

از نظر صنعتی ، هگزان ها را می توان در فرمولاسیون چسب کفش ، سقف و محصولات چرمی استفاده کرد. آنها همچنین می توانند برای استخراج روغن های پخت و پز (مانند روغن سویا یا روغن کانولا) از دانه ها ، برای چربی زدایی و تمیز کردن اقلام مختلف و در تولید منسوجات استفاده شوند. به طور معمول ، در ایالات متحده ، از آنها برای استخراج روغن سویا بر اساس مواد غذایی استفاده می شود و همچنین به طور بالقوه به عنوان آلاینده در تمام محصولات غذایی سویا که می توان از این تکنیک استفاده کرد ، وجود دارد. عدم وضع مقررات توسط FDA (اداره غذا و دارو ، ایالات متحده) در مورد این آلاینده موضوعی بحث برانگیز است.

یکی از هگزانهای آزمایشگاهی معمولی استفاده از چربی و آلاینده های روغنی از آب و خاک برای تجزیه و تحلیل است. از آنجایی که حلال هگزان یا ترکیب هگزان را نمی توان به راحتی از حالت اولیه جدا کرد ، می توان از آن در آزمایشگاه برای واکنش هایی که شامل بازهای قوی تری است ، مانند آماده سازی ارگانولیتیوم ها استفاده کرد. به عنوان مثال ، به طور معمول ، بوتیلیتیوم ها به عنوان محلول هگزان عرضه می شوند.

به طور کلی ، هگزان ها به عنوان حلال غیر قطبی در کروماتوگرافی استفاده می شوند. آلکانهای بالاتر به عنوان ناخالصی های موجود در هگزان ها دارای همان زمان نگهداری محلول هستند ، این بدان معناست که بخش های حاوی هگزان نیز حاوی این ناخالصی ها هستند. در مورد کروماتوگرافی مقدماتی ، حجم زیاد غلظت هگزان می تواند منجر به نمونه ای شود که به میزان قابل توجهی توسط آلکان آلوده شده است. این می تواند منجر به بدست آوردن یک ترکیب جامد به عنوان روغن شود و آلکان ها ممکن است در تجزیه و تحلیل تداخل ایجاد کنند.

ایمنی هگزان

سمیت حاد هگزان نسبتاً کم است. استنشاق n-hexane یا hexane n با سرعت ppm 5000 به مدت تنها 10 دقیقه باعث ایجاد سرگیجه مشخص می شود. اگر مقدار آن 2500-1000 ppm به مدت 12 ساعت باشد ، می تواند باعث خستگی ، کاهش اشتها ، خواب آلودگی ، پارستزی در انتهای انتهایی شود. اگر ppm 2500-5000 باشد ، می تواند ضربان سرما در اندام ها ، ضعف عضلانی ، سردرد ، بی اشتهایی و تاری دید ایجاد کند.

تماس مزمن شغلی با افزایش سطوح n- هگزان یا هگزان n توصیف شده است که با سمیت عصبی در کارگران چاپخانه ها ، نوروپاتی محیطی در مکانیک خودرو در ایالات متحده ، کارخانه های تولید مبل و کفش در اروپا ، آسیا و آمریکای شمالی مرتبط است. به

گاهی اوقات ، n-Hexane برای مصارف مختلف مانند ، برای تغییر رنگ برای الکل ، مواد پاک کننده در صنایع نساجی ، مبلمان و چرم مجاز است.

مشابه بنزین ، هگزان نیز بسیار فرار است و خطر انفجار دارد.

خواص هگزان بسیار جالب است و کاربرد زیادی را برای آن ایجاد می کند.

نیروهای بین مولکولی هگزان

هگزان به دلیل 2 عامل یک مولکول غیر قطبی است. اولاً ، این پیوند تنها به عنوان C-H است که به دلیل هیدروژن و کربن که دارای الکترونگاتیوی مشابه زیادی هستند ، غیر قطبی است. ثانیاً ، هگزان متقارن است و بنابراین ، هر قطبی در مولکول از بین می رود. بنابراین ، تنها نیروی بین مولکولی که در هگزان عمل می کند ، نیروهای van der Waals/نیروهای پراکندگی لندن یا نیروهای دوقطبی-دوقطبی ناشی شده هستند.

جایی که اینها توسط الکترونهای موجود در هگزان الکترونهای دفع کننده در مولکولهای هگزان همسایه ایجاد می شوند ، بنابراین یک دوقطبی مثبت یا بار مثبت ایجاد می کند ، که سپس با نواحی متراکم از الکترون در مولکول اصلی تعامل می کند.

منبع

https://www.vedantu.com/chemistry/hexane

بنزالکونیوم کلراید برای چه مواردی استفاده می شود؟+ خرید بنزآلکونیوم کلراید

بنزالکونیوم کلراید برای چه مواردی استفاده می شود؟

بنزالکونیم کلرید دارای سه دسته اصلی استفاده است: به عنوان یک بیوسید ، یک سورفاکتانت کاتیونی و عامل انتقال فاز در صنایع شیمیایی. به طور گسترده ای در لوازم آرایشی ، دستمال مرطوب ، ضد عفونی کننده دست و سطح استفاده می شود. بنزالکونیوم کلرید یک روش م ofثر پیشگیری از بارداری بود [24] .9 اکتبر 2017

بنزالکونیوم کلراید چگونه باکتری ها را از بین می برد؟

بنزالکونیوم کلراید چگونه میکروب ها را از بین می برد؟

بنزالکونیوم کلراید به عنوان یک ضد میکروب با طیف گسترده شناخته می شود. این کار با ایجاد اختلال در غشای میکروبها باعث تضعیف و در نهایت کشتن آنها می شود. از آنجا که عملکرد بنزالکونیوم کلرید میکروب ها را از بین می برد ، این عنصر Biocide نامیده می شود.

آیا بنزالکونیوم کلرید برای انسان بی خطر است؟

بنزالکونیم کلراید ، بیوسید ، نگهدارنده و سورفاکتانت مرتبط با سوزش و حساسیت شدید پوست ، چشم و تنفس ، یک حساس کننده است که مخصوصاً برای افراد مبتلا به آسم یا بیماریهای پوستی مانند اگزما خطرناک است. بنزالکونیم کلرید در بسیاری از مواد ضدعفونی کننده و لوازم تمیز کننده خانگی یافت می شود.

جستجوی: آیا بنزالکونیوم کلرید برای انسان بی خطر است؟

آیا بنزالکونیوم کلراید برای پوست شما مضر است؟

شناخته شده است که مواد نگهدارنده معمولی مانند بنزالکونیوم کلراید (BAK) باعث تحریک پوست در غلظت های بالا می شود. این اثر وابسته به دوز باعث بی نظمی و ضخیم شدن ساختارهای زیر سلولی می شود که منجر به فعال شدن پروستاگلاندین E2 ، IL-1α ، IL-6 و مرگ سلولی می شود. 22 نوامبر 2017

چرا بنزالکونیوم کلرید مضر است؟

بنزالکونیوم کلرید یک پوست انسان و محرک شدید چشم است. این ماده مشکوک به مسمومیت تنفسی ، سم زدا ، سمی دستگاه گوارش و سم زدای عصبی است. ... محلولهای غلیظ برای انسان سمی است و باعث خوردگی/سوزش پوست و مخاط و در صورت مصرف داخلی در حجم کافی می شود.

بنزالکونیوم کلرید چیست و چرا استفاده می شود؟

بنزالکونیوم کلرید یک ماده ضد عفونی کننده و ضدعفونی کننده آمونیوم چهارم با عملکرد و موارد مشابه سایر سورفکتانت های کاتیونی است. همچنین به عنوان نگهدارنده ضد میکروبی برای محصولات دارویی استفاده می شود. 

منبع

https://bismoot.com/blog/%d8%a8%d9%86%d8%b2%d8%a7%d9%84%da%a9%d9%88%d9%86%db%8c%d9%88%d9%85-%da%a9%d9%84%d8%b1%d8%a7%db%8c%d8%af/

مطالب کامل درمورد بیسموت اکسید+ خرید بیسمو ت اکسید

اکسید بیسموت (III)

نام IUPAC تری اکسید بیسموت

اکسید بیسموت (III)

بیسمیت (معدنی)

نامهای دیگر بیسمیت

شناسه ها

شماره CAS 1304-76-3

خواص

فرمول مولکولی Bi2O3

جرم مولی 465.96 گرم در مول

ظاهر کریستال زرد یا پودر

تراکم 8.9 گرم در سانتی متر مکعب ، جامد

نقطه ذوب

824 درجه سانتی گراد

نقطه جوش

1890 درجه سانتی گراد

حلالیت در حلالهای دیگر نامحلول

ساختار

مونوکلینیک ساختار بلوری

هماهنگی

هندسه شبه هشت ضلعی

خطرات

MSDS MSDS خارجی

طبقه بندی اتحادیه اروپا ذکر نشده است

NFPA 704

010

نقطه اشتعال غیر قابل اشتعال است

ترکیبات مرتبط

آنیون های دیگر بیسموت تری سولفید

کاتیونهای دیگر تری اکسید آرسنیک

تری اکسید آنتیموان

صفحه اطلاعات تکمیلی

ساختار و

خواص n ، εr و غیره

ترمودینامیکی

رفتار فاز داده

جامد ، مایع ، گاز

داده های طیفی UV ، IR ، NMR ، MS

به جز مواردی که در موارد دیگر ذکر شده است ، داده ها برای داده می شوند

مواد در حالت استاندارد خود

(در دمای 25 درجه سانتی گراد ، 100 کیلو پاسکال)

سلب مسئولیت و مرجع اطلاعات مربوط به جعبه اطلاعات

اکسید بیسموت (III) مهمترین ترکیب صنعتی بیسموت و نقطه شروع شیمی بیسموت است. به طور طبیعی به عنوان بیسمیت معدنی یافت می شود ، اما معمولاً به عنوان محصول جانبی ذوب سنگ معدن مس و سرب به دست می آید. همچنین ممکن است با سوزاندن فلز بیسموت در هوا آماده شود. تری اکسید بیسموت معمولاً برای تولید اثر "تخم های اژدها" در آتش بازی ، به عنوان جایگزینی سرب قرمز استفاده می شود.

به عنوان ماده ای برای الکترولیت های پیل سوختی

دانش توصیه شده اضافی

راهنمای ضروری مهارتهای آزمایشگاهی

بررسی روزانه تعادل بصری

راهنمای کنترل وزن مناسب برای تست: 12 نکته کاربردی

اکسید بیسموت به عنوان ماده ای برای پیل های سوختی اکسید جامد یا SOFCs مورد توجه قرار گرفته است زیرا یک رسانای یونی است ، یعنی اتم های اکسیژن به راحتی در آن حرکت می کنند. اکسید بیسموت خالص ، Bi2O3 دارای چهار پلی مورف کریستالوگرافی است. این دارای ساختار بلوری monoclinic ، تعیین α- Bi2O3 ، در دمای اتاق است. هنگامی که در دمای بالای 727 درجه سانتی گراد گرم می شود ، به ساختار بلوری نوع مکعبی فلوریت ، δ-Bi2O3 تبدیل می شود ، که تا رسیدن به نقطه ذوب ، 824 درجه سانتی گراد ، ساختار باقی می ماند. رفتار Bi2O3 در خنک کننده از فاز δ پیچیده تر است ، با تشکیل احتمالی دو فاز متاستاز متوسط. فاز β چهار ضلعی یا جسم فاز γ مکعبی بدن فاز γ می تواند در دمای اتاق با سرعت خنک کننده بسیار کند وجود داشته باشد ، اما α- Bi2O3 همیشه در خنک سازی فاز β شکل می گیرد.

δ- Bi2O3 دارای بیشترین رسانایی گزارش شده است. در دمای 750 درجه سانتیگراد رسانایی δ- Bi2O3 معمولاً حدود 1 Scm-1 است ، حدود سه مرتبه بزرگتر از فازهای میانی و چهار مرتبه بیشتر از فاز مونوکلینیکی. رسانایی در فازهای β ، γ و δ- عمدتا یونی است و یونهای اکسید حامل بار اصلی هستند. فاز α هدایت الکترونیکی نوع p را نشان می دهد (بار توسط حفره های مثبت منتقل می شود) در دمای اتاق که بین 550 تا 650 درجه سانتیگراد ، بسته به اکسیژن جزئی ، به رسانایی نوع n تبدیل می شود (بار توسط الکترون ها حمل می شود). فشار. بنابراین برای کاربردهای الکترولیت نامناسب است. δ- Bi2O3 دارای ساختار بلوری معیوب از نوع فلوریت است که در آن دو مورد از هشت محل اکسیژن در سلول واحد خالی است. این فضاهای خالی ذاتی به دلیل قطبیت پذیری بالای شبکه فرعی کاتیونی با الکترونهای جفت تنها 6s2 از Bi3+بسیار متحرک هستند. پیوندهای Bi-O دارای ویژگی پیوند کووالانسی هستند و بنابراین ضعیف تر از پیوندهای یونی هستند ، بنابراین یونهای اکسیژن می توانند آزادانه به جای خالی پرش کنند.

آرایش اتم های اکسیژن در سلول واحد δ- Bi2O3 موضوع بحث های زیادی در گذشته بوده است. سه مدل مختلف ارائه شده است. Sillen (1937) از پراش اشعه ایکس پودر بر روی نمونه های خاموش استفاده کرد و گزارش داد که ساختار Bi2O3 یک فاز مکعبی ساده با خالی شدن اکسیژن در امتداد <111> بود ، یعنی در امتداد مورب بدن مکعب (شکل 2a). گاتو و شرودر (1962) این مدل را رد کردند و ترجیح دادند هر سایت اکسیژن (محل 8c) در سلول واحد را 75 درصد اشغال توصیف کنند. به عبارت دیگر ، شش اتم اکسیژن به طور تصادفی در هشت محل احتمالی اکسیژن در سلول واحد توزیع می شوند. در حال حاضر ، به نظر می رسد اکثر کارشناسان توصیف اخیر را دوست دارند زیرا یک شبکه اکسیژن کاملاً نامنظم ، رسانایی بالا را به نحو بهتری محاسبه می کند.

ویلیس (1965) از پراش نوترون برای مطالعه سیستم فلوریت (CaF2) استفاده کرد. او تعیین کرد که نمی توان آن را با ساختار بلوری فلوریت ایده آل توصیف کرد ، بلکه اتمهای فلورین از موقعیتهای معمولی 8c به سمت مراکز موقعیتهای بینابینی منتقل شدند (شکل 2c). شوک و همکاران (1996) و ساممز و همکاران. (1999) نشان می دهد که به دلیل درجه بالایی از اختلال در δ- Bi2O3 ، مدل ویلیس نیز می تواند برای توصیف ساختار آن مورد استفاده قرار گیرد.

علاوه بر خواص الکتریکی ، خواص انبساط حرارتی هنگام در نظر گرفتن کاربردهای احتمالی برای الکترولیت های جامد بسیار مهم است. ضرایب انبساط حرارتی بالا نشان دهنده تغییرات ابعادی بزرگ u استگرمایش و سرمایش که عملکرد الکترولیت را محدود می کند. گذار از δ- Bi2O3 در دمای بالا به β- Bi2O3 متوسط ​​با تغییر حجم زیاد و در نتیجه ، وخامت خواص مکانیکی مواد همراه است. این ، همراه با محدوده بسیار پایدار فاز δ (727-824oC) ، منجر به مطالعاتی در مورد تثبیت آن در دمای اتاق شده است.

Bi2O3 به راحتی با بسیاری از اکسیدهای فلزی محلول های جامد را تشکیل می دهد. این سیستم های دوپ شده مجموعه ای پیچیده از ساختارها و خواص را نشان می دهند که بستگی به نوع مواد شوینده ، غلظت مواد مخدر و سابقه حرارتی نمونه دارد. سیستم های مورد مطالعه بیشتر آنهایی هستند که شامل اکسیدهای فلز خاکی کمیاب ، Ln2O3 ، از جمله yttria ، Y2O3 هستند. کاتیونهای فلزی خاکی کمیاب عموماً بسیار پایدار هستند ، خواص شیمیایی مشابهی با یکدیگر دارند و از نظر اندازه شبیه به Bi3+هستند که شعاع آن 1.03 Å است و همه آنها را دوپینت عالی می کند. علاوه بر این ، شعاع یونی آنها به طور یکنواخت از La3+(1.032 Å) ، از طریق Nd3+، (0.983 Å) ، Gd3+، (0.938 Å) ، Dy3+، (0.912 Å) و Er3+، (0.89 Å) ، به Lu3+، (0.861 decrease) کاهش می یابد. ) (به عنوان "انقباض لانتانید" شناخته می شود) ، و آنها را برای مطالعه تأثیر اندازه دوپانت بر ثبات فازهای Bi2O3 مفید می کند.

کاربردهای بیسموت  اکسید در داروسازی را در لینک زیر بخوانید

https://bismoot.com/blog/%d8%a8%db%8c%d8%b3%d9%85%d9%88%d8%aa-%d8%a7%da%a9%d8%b3%db%8c%d8%af/

منابع

منابع در این مقاله با شیوه ای متفاوت یا سازگار در استناد ، پاورقی یا پیوند خارجی واضح تر خواهند بود.

شانون ، آر دی ، 1976 Acta Crystallographia A32: 751

Sammes، N. M.، Tompsett، G. A.، Cai، Z. H.، 1999، Ionics Solid State 121: 1-4

Mairesse، G.، Abraham، F.، Nowogrocki، G.، 1993، Journal of Solid State Chemistry 103: 2

Shuk، P.، Wiemhofer، H.D.، Guth، U.، Gopel، W.، Greenblatt، M.، 1996 Solid State Ionics 89: 3-4

ویلیس ، B. T. M. ، 1965 Acta Crystallographia 18:75

Gattow، G.، Schroder، H.، 1962 Zeitschrift Für Anorganische Und Allgemeine Chemie 318: 197

Sillen، L. G. 1937 Ark. Kemi. مواد معدنی ژئول 12A: 1

Harwig، H. A.، Gerards، A. G.، 1978، Journal of Solid State Chemistry 26: 265

هارویگ ، H. A. ، 1978 Z. Anorg. Allg. شیمی 444

طبقه بندی: اکسیدها | ترکیبات بیسموت

https://www.chemeurope.com/en/encyclopedia/Bismuth%28III%29_oxide.html

حلال چه ماده ای است؟+ نمونه ای از حلال ها

حلال چیست؟

حلال در علم چیست؟

ماده ای که محلول در آن حل شده و محلول را تشکیل می دهد ، حلال است. به طور کلی حلال یک مایع است اما می تواند یک جامد ، یک گاز یا یک مایع فوق بحرانی نیز باشد.

مقدار املاح حل شده در حجم خاصی از حلال با درجه حرارت متفاوت است. برخی از موارد استفاده از حلال ها عبارتند از: شستشوی خشک ، رقیق کننده رنگ ، پاک کننده لاک ناخن ، حلال های چسب ، پاک کننده های لکه ، شوینده ها و عطرها.

آب حلال مولکول های قطبی است. آب رایج ترین حلال است زیرا تقریباً تمام املاح را در خود حل می کند.

یون ها و پروتئین های موجود در یک سلول زنده نیز در آب داخل سلول حل می شوند. حلالها کاربردهای مختلفی در صنایع شیمیایی ، دارویی ، نفت و گاز برای سنتز شیمیایی و فرآیندهای تصفیه دارند.

انواع حلال

بر اساس قطبیت دو نوع حلال وجود دارد که آنها قطبی و غیر قطبی هستند. قطبیت توانایی حلال در حل هرگونه املاح است.

آب یک حلال جهانی است که در همه جا به دلیل قطبیت بالای مولکول آب مورد استفاده قرار می گیرد. این مکانیسم آب که به وسیله آن املاح را حل می کند ، در مورد همه حلالهای قطبی مشابه ، مانند متانول اعمال می شود.

چیدمان یونها به مولکول بارهای مثبت و منفی متمایزی می دهد که توانایی واکنش یا تعامل با مولکولهای املاح قطبی را به صورت الکترواستاتیک دارند.

حلال

مولکولهای آب جذب مولکولهای املاح با بار الکتریکی می شوند و اگر نیروی جاذبه برای شکستن مولکول های املاح و توزیع یکنواخت این مولکولها با حلال قوی باشد ، می گوییم که املاح حل شده است.

املاح غیر قطبی مانند چربی ها ، روغن ها و گریس ها در آب حل نمی شوند. وقتی آنها را مخلوط می کنیم یک امولسیون ایجاد می کنند.

حلالهای غیر قطبی ، مانند تتراکلرید کربن و بنزن ، از مکانیسم یکسانی برای حل املاح که جاذبه الکترواستاتیک است ، استفاده می کنند.

در حلال های غیر قطبی ، الکترون ها تمایل دارند در یک طرف مولکول گروه بندی شده و انواع یکسانی از مولکول های بزرگ حلال غیر قطبی را جذب کنند. با این مکانیسم ، تمام املاح غیر قطبی در s های غیر قطبی حل می شوندolvents

نمونه هایی از حلال

ما همچنین می توانیم حلال ها را بر اساس ترکیب شیمیایی آنها طبقه بندی کنیم. دو نوع حلال وجود دارد: حلال های آلی و حلال های غیر آلی.

حلالهای معدنی آن دسته از حلالهایی هستند که حاوی کربن مانند آب ، آمونیاک نیستند در حالی که حلالهای آلی آن حلالهایی هستند که حاوی کربن و اکسیژن در ترکیب آنها مانند الکلها ، اترهای گلیکول هستند.

حلالهای حاوی کربن و هیدروژن فقط حلالهای هیدروکربوری مانند بنزین ، بنزن ، تولوئن ، هگزان و غیره هستند.

حلالهایی که حاوی هالوژن هایی مانند کلر (Cl) ، فلورین (F) ، برم (Br) یا ید (I) در ترکیب خود هستند ، حلالهای هالوژنه مانند تتراکلرید کربن ، کلروفرم و کلروفلوروکربنها (CFC) هستند.

راه حل ، حلالیت و حل

محلول مخلوطی از مواد است که در یکدیگر حل می شوند. موادی که با یکدیگر حل شده و محلول تشکیل می دهند ، مواد محلول هستند.

در حالی که وقتی دو ماده که قادر به حل شدن با یکدیگر نیستند مانند ماسه و آب ، مواد نامحلول هستند. محلول مخلوطی است که در آن همه مواد به طور یکنواخت توزیع می شوند و هیچ گونه بقایایی بر جای نمی گذارد.

حلالیت توانایی حل شدن یک ماده با ماده دیگر است. به عبارت دیگر ، حلالیت حداکثر مقدار املاح است که در حلال حل شده و تعادل ایجاد می کند.

تعادل حالتی است که واکنش دهنده ها و محصولات به حالت متعادل می رسند ، بدین معنا که دیگر نمی توان در دما و فشار ثابت املاح را در حلال حل کرد.

چنین محلول یک محلول اشباع است. موادی که کاملاً به هر نسبت در یکدیگر حل شده و محلول همگن تشکیل می دهند ، مواد قابل اختلاط هستند.

موادی که قادر به حل شدن با یکدیگر نیستند ، مواد غیر قابل اختلاط هستند. حلال تعامل بین املاح و حلال برای دستیابی به ثبات توسط جاذبه های پیوندی یون دو قطبی و هیدروژنی است.

موارد استفاده از حلال

موارد استفاده از حلالها ممکن است موارد زیر باشد:

رنگ و روکش.

جوهر

محصولات مراقبت شخصی مانند لوازم آرایشی ، پاک کننده ناخن.

محصولات پاک کننده.

کاربردهای بهداشتی مانند محصولات دارویی.

خودروها در روغن مایع لباسشویی قرار دارند تا آلودگی و کثیفی را از شیشه جلو پاک کنند.

سوال حل شده برای شما

س. عوامل اصلی م solثر بر حلالیت کدامند؟

درجه حرارت

ب: فشار

ج: ماهیت حلال و حلال

D: همه موارد بالا

پاسخ: پاسخ صحیح D است.

همانطور که محلول را گرم می کنیم ، می تواند حلالیت را افزایش یا کاهش دهد ، افزایش فشار محلول می تواند حلالیت را افزایش یا کاهش دهد ، اگر حلال قطبی نباشد و حلال قطبی باشد ، حل نمی شود ، بنابراین برای ساختن محلول ، هم حلال و هم حلال باید حل شوند. از همان طبیعت

منبع

https://www.toppr.com/guides/chemistry/solutions/solvent/

https://bismoot.com/blog/%d8%ad%d9%84%d8%a7%d9%84-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%b4%db%8c%d9%85%db%8c%d8%a7%db%8c%db%8c/