مطالب کامل درمورد بیسموت اکسید+ خرید بیسمو ت اکسید

اکسید بیسموت (III)

نام IUPAC تری اکسید بیسموت

اکسید بیسموت (III)

بیسمیت (معدنی)

نامهای دیگر بیسمیت

شناسه ها

شماره CAS 1304-76-3

خواص

فرمول مولکولی Bi2O3

جرم مولی 465.96 گرم در مول

ظاهر کریستال زرد یا پودر

تراکم 8.9 گرم در سانتی متر مکعب ، جامد

نقطه ذوب

824 درجه سانتی گراد

نقطه جوش

1890 درجه سانتی گراد

حلالیت در حلالهای دیگر نامحلول

ساختار

مونوکلینیک ساختار بلوری

هماهنگی

هندسه شبه هشت ضلعی

خطرات

MSDS MSDS خارجی

طبقه بندی اتحادیه اروپا ذکر نشده است

NFPA 704

010

نقطه اشتعال غیر قابل اشتعال است

ترکیبات مرتبط

آنیون های دیگر بیسموت تری سولفید

کاتیونهای دیگر تری اکسید آرسنیک

تری اکسید آنتیموان

صفحه اطلاعات تکمیلی

ساختار و

خواص n ، εr و غیره

ترمودینامیکی

رفتار فاز داده

جامد ، مایع ، گاز

داده های طیفی UV ، IR ، NMR ، MS

به جز مواردی که در موارد دیگر ذکر شده است ، داده ها برای داده می شوند

مواد در حالت استاندارد خود

(در دمای 25 درجه سانتی گراد ، 100 کیلو پاسکال)

سلب مسئولیت و مرجع اطلاعات مربوط به جعبه اطلاعات

اکسید بیسموت (III) مهمترین ترکیب صنعتی بیسموت و نقطه شروع شیمی بیسموت است. به طور طبیعی به عنوان بیسمیت معدنی یافت می شود ، اما معمولاً به عنوان محصول جانبی ذوب سنگ معدن مس و سرب به دست می آید. همچنین ممکن است با سوزاندن فلز بیسموت در هوا آماده شود. تری اکسید بیسموت معمولاً برای تولید اثر "تخم های اژدها" در آتش بازی ، به عنوان جایگزینی سرب قرمز استفاده می شود.

به عنوان ماده ای برای الکترولیت های پیل سوختی

دانش توصیه شده اضافی

راهنمای ضروری مهارتهای آزمایشگاهی

بررسی روزانه تعادل بصری

راهنمای کنترل وزن مناسب برای تست: 12 نکته کاربردی

اکسید بیسموت به عنوان ماده ای برای پیل های سوختی اکسید جامد یا SOFCs مورد توجه قرار گرفته است زیرا یک رسانای یونی است ، یعنی اتم های اکسیژن به راحتی در آن حرکت می کنند. اکسید بیسموت خالص ، Bi2O3 دارای چهار پلی مورف کریستالوگرافی است. این دارای ساختار بلوری monoclinic ، تعیین α- Bi2O3 ، در دمای اتاق است. هنگامی که در دمای بالای 727 درجه سانتی گراد گرم می شود ، به ساختار بلوری نوع مکعبی فلوریت ، δ-Bi2O3 تبدیل می شود ، که تا رسیدن به نقطه ذوب ، 824 درجه سانتی گراد ، ساختار باقی می ماند. رفتار Bi2O3 در خنک کننده از فاز δ پیچیده تر است ، با تشکیل احتمالی دو فاز متاستاز متوسط. فاز β چهار ضلعی یا جسم فاز γ مکعبی بدن فاز γ می تواند در دمای اتاق با سرعت خنک کننده بسیار کند وجود داشته باشد ، اما α- Bi2O3 همیشه در خنک سازی فاز β شکل می گیرد.

δ- Bi2O3 دارای بیشترین رسانایی گزارش شده است. در دمای 750 درجه سانتیگراد رسانایی δ- Bi2O3 معمولاً حدود 1 Scm-1 است ، حدود سه مرتبه بزرگتر از فازهای میانی و چهار مرتبه بیشتر از فاز مونوکلینیکی. رسانایی در فازهای β ، γ و δ- عمدتا یونی است و یونهای اکسید حامل بار اصلی هستند. فاز α هدایت الکترونیکی نوع p را نشان می دهد (بار توسط حفره های مثبت منتقل می شود) در دمای اتاق که بین 550 تا 650 درجه سانتیگراد ، بسته به اکسیژن جزئی ، به رسانایی نوع n تبدیل می شود (بار توسط الکترون ها حمل می شود). فشار. بنابراین برای کاربردهای الکترولیت نامناسب است. δ- Bi2O3 دارای ساختار بلوری معیوب از نوع فلوریت است که در آن دو مورد از هشت محل اکسیژن در سلول واحد خالی است. این فضاهای خالی ذاتی به دلیل قطبیت پذیری بالای شبکه فرعی کاتیونی با الکترونهای جفت تنها 6s2 از Bi3+بسیار متحرک هستند. پیوندهای Bi-O دارای ویژگی پیوند کووالانسی هستند و بنابراین ضعیف تر از پیوندهای یونی هستند ، بنابراین یونهای اکسیژن می توانند آزادانه به جای خالی پرش کنند.

آرایش اتم های اکسیژن در سلول واحد δ- Bi2O3 موضوع بحث های زیادی در گذشته بوده است. سه مدل مختلف ارائه شده است. Sillen (1937) از پراش اشعه ایکس پودر بر روی نمونه های خاموش استفاده کرد و گزارش داد که ساختار Bi2O3 یک فاز مکعبی ساده با خالی شدن اکسیژن در امتداد <111> بود ، یعنی در امتداد مورب بدن مکعب (شکل 2a). گاتو و شرودر (1962) این مدل را رد کردند و ترجیح دادند هر سایت اکسیژن (محل 8c) در سلول واحد را 75 درصد اشغال توصیف کنند. به عبارت دیگر ، شش اتم اکسیژن به طور تصادفی در هشت محل احتمالی اکسیژن در سلول واحد توزیع می شوند. در حال حاضر ، به نظر می رسد اکثر کارشناسان توصیف اخیر را دوست دارند زیرا یک شبکه اکسیژن کاملاً نامنظم ، رسانایی بالا را به نحو بهتری محاسبه می کند.

ویلیس (1965) از پراش نوترون برای مطالعه سیستم فلوریت (CaF2) استفاده کرد. او تعیین کرد که نمی توان آن را با ساختار بلوری فلوریت ایده آل توصیف کرد ، بلکه اتمهای فلورین از موقعیتهای معمولی 8c به سمت مراکز موقعیتهای بینابینی منتقل شدند (شکل 2c). شوک و همکاران (1996) و ساممز و همکاران. (1999) نشان می دهد که به دلیل درجه بالایی از اختلال در δ- Bi2O3 ، مدل ویلیس نیز می تواند برای توصیف ساختار آن مورد استفاده قرار گیرد.

علاوه بر خواص الکتریکی ، خواص انبساط حرارتی هنگام در نظر گرفتن کاربردهای احتمالی برای الکترولیت های جامد بسیار مهم است. ضرایب انبساط حرارتی بالا نشان دهنده تغییرات ابعادی بزرگ u استگرمایش و سرمایش که عملکرد الکترولیت را محدود می کند. گذار از δ- Bi2O3 در دمای بالا به β- Bi2O3 متوسط ​​با تغییر حجم زیاد و در نتیجه ، وخامت خواص مکانیکی مواد همراه است. این ، همراه با محدوده بسیار پایدار فاز δ (727-824oC) ، منجر به مطالعاتی در مورد تثبیت آن در دمای اتاق شده است.

Bi2O3 به راحتی با بسیاری از اکسیدهای فلزی محلول های جامد را تشکیل می دهد. این سیستم های دوپ شده مجموعه ای پیچیده از ساختارها و خواص را نشان می دهند که بستگی به نوع مواد شوینده ، غلظت مواد مخدر و سابقه حرارتی نمونه دارد. سیستم های مورد مطالعه بیشتر آنهایی هستند که شامل اکسیدهای فلز خاکی کمیاب ، Ln2O3 ، از جمله yttria ، Y2O3 هستند. کاتیونهای فلزی خاکی کمیاب عموماً بسیار پایدار هستند ، خواص شیمیایی مشابهی با یکدیگر دارند و از نظر اندازه شبیه به Bi3+هستند که شعاع آن 1.03 Å است و همه آنها را دوپینت عالی می کند. علاوه بر این ، شعاع یونی آنها به طور یکنواخت از La3+(1.032 Å) ، از طریق Nd3+، (0.983 Å) ، Gd3+، (0.938 Å) ، Dy3+، (0.912 Å) و Er3+، (0.89 Å) ، به Lu3+، (0.861 decrease) کاهش می یابد. ) (به عنوان "انقباض لانتانید" شناخته می شود) ، و آنها را برای مطالعه تأثیر اندازه دوپانت بر ثبات فازهای Bi2O3 مفید می کند.

کاربردهای بیسموت  اکسید در داروسازی را در لینک زیر بخوانید

https://bismoot.com/blog/%d8%a8%db%8c%d8%b3%d9%85%d9%88%d8%aa-%d8%a7%da%a9%d8%b3%db%8c%d8%af/

منابع

منابع در این مقاله با شیوه ای متفاوت یا سازگار در استناد ، پاورقی یا پیوند خارجی واضح تر خواهند بود.

شانون ، آر دی ، 1976 Acta Crystallographia A32: 751

Sammes، N. M.، Tompsett، G. A.، Cai، Z. H.، 1999، Ionics Solid State 121: 1-4

Mairesse، G.، Abraham، F.، Nowogrocki، G.، 1993، Journal of Solid State Chemistry 103: 2

Shuk، P.، Wiemhofer، H.D.، Guth، U.، Gopel، W.، Greenblatt، M.، 1996 Solid State Ionics 89: 3-4

ویلیس ، B. T. M. ، 1965 Acta Crystallographia 18:75

Gattow، G.، Schroder، H.، 1962 Zeitschrift Für Anorganische Und Allgemeine Chemie 318: 197

Sillen، L. G. 1937 Ark. Kemi. مواد معدنی ژئول 12A: 1

Harwig، H. A.، Gerards، A. G.، 1978، Journal of Solid State Chemistry 26: 265

هارویگ ، H. A. ، 1978 Z. Anorg. Allg. شیمی 444

طبقه بندی: اکسیدها | ترکیبات بیسموت

https://www.chemeurope.com/en/encyclopedia/Bismuth%28III%29_oxide.html